Gonca Kocabaş / Milliyet.com.tr – Ayşe Akbulut (30), Karadenizli bir ailenin kızı. Babası Giresunlu, annesi Trabzonlu. Moda tasarımı eğitimi alan Ayşe, yalnızlığı seven ancak birebir vakitte heyecanlı ve umut dolu biri olarak kendisini tanımlıyor Toplumsal medyada paylaştığı evvel yiyip, sonra koştuğu görüntülerle tanınan Ayşe, kendisini tanıyanların bazen, “Bu kadar memnun olmak gerçekçi mi?” ya da “Bu enerjiyi nereden buluyorsun?” diye sorduklarını söylüyor. “Aslında, hayatı sevmeyi öğrenmek biraz vakit aldı” diyen Ayşe, “Küçükken o denli çok memnun bir çocuk değildim. Gerilimli ve hüzünlü uzun bir devir geçirdim. Lakin bir noktada ayağa kalkmanız ve yola devam etmeniz gerektiğini fark ediyorsunuz” diye konuştu.
‘BU SAYEDE KENDİMİ TEKRAR TANIDIM’
20’li yaşlarında Ayşe’nin hayatına spor girdi ve onu ruhsal olarak düzgünleştirmeye başladı. Vakitle daha keyifli, daha enerjik birine dönüştü, spor bir tutku haline geldi ve bu tutkusu, ona yeni maceraların kapılarını araladı. Spor sayesinde kendini daha güçlü, enerjik ve özgüvenli hissetmeye başladı. Hem zihinsel hem de fizikî olarak hudutlarını zorlamanın ona kattığı şeyler çok büyük oldu. Her adımda, daha fazla amaç koymaya, kendine meydan okumaya başladı. Bu süreçte kendini yine tanıdı ve hayatının her alanında daha yavuz kararlar almaya başladı.
Koşmak ve spor yapmak, ona yalnızca bedensel değil, ruhsal manada da inanılmaz bir güç verdi. Bu seyahat, hem ferdî hem de profesyonel hayatında birçok yeni fırsat getirdi. Yeni beşerlerle tanıştı, ilham aldı ve ilham verdi. Artık yalnızca spor yapmıyor, birebir vakitte insanlara, bilhassa de bayanlara, adım atma yüreği vermek istiyor.
‘İLK KOŞTUĞUMDA NEFES NEFESE KALDIM, ÇOK ZORDU’
Spora başlaması ise modellik mesleğiyle birlikte geldi. 4-5 sene modellik yapan Ayşe’nin bu süreçte zayıf kalması gerekiyordu. Yemek yeme konusunda daima kendini kısıtlıyor, bu durum onu hem halsiz bırakıyor hem de ani gelen yeme isteğiyle alması gerekenden fazla kalori almasına neden oluyordu. Sürdürülebilir bir ömür formu olmadığı için kendini daima yorgun ve mutsuz hissediyordu. Lakin bir gün yürümeye karar verdi ve onun için her şey daha farklı bir halde akmaya başladı. Ayşe Akbulut yaşadığı süreci şöyle aktardı:
“Fark ettim ki yürümek bana hakikaten çok yeterli geliyordu. Hem ruhen hem de bedenen kendimi daha düzgün hissettiğim için daha uzun aralara yürümeye başladım. 18 km, 20 km, hatta 28 km üzere. Yürüyüş yaparken koşan beşerler dikkatimi çekmeye başladı. Koşmak, bana inanılmaz havalı görünüyordu. 6 yıl evvel bir gün kendime, ‘Neden ben de koşmuyorum?’ diye sordum. Birinci koşum 3 km’ydi ve hakikaten çok zordu. O an, ‘Bu nasıl bir şey bu türlü?’ diye düşündüm, nefes nefese kaldım ve çok yoruldum. Lakin çabucak akabinde daha uzun uzaklıklar koşmak istedim ve yavaşça yürü-koş tekniğiyle birinci 10 kilometremi tamamladım. Kendimi inanılmaz hissettim, zira başarmıştım. Vakitle koşu, hayatımın vazgeçilmez bir modülü haline geldi. Koşmak, bana hem güç hem de mental olarak güç kattı. Fiziken de daha güçlü ve fit oldum.”
‘ZAMANLA MOTİVASYONUM DİĞERLERİNE DA İLHAM VERDİ’
“Bu yolda en büyük rakibim daima kendim oldum. Kendime meydan okumayı sevdim” diyen Ayşe, “Ara sıra motivasyonumu kaybettiğim devirler de oldu. İşte bu yüzden yaklaşık 2-3 yıl evvel Kovid periyodunda Instagram hesabı açmaya karar verdim. Bu hesap, benim motivasyonum olacaktı. Zamanl, bu motivasyonum diğerlerine da ilham vermeye başladı. Koşmanın ve idman yapmanın ne kadar çok kişi tarafından istendiğini fark ettim ancak birden fazla kişi birinci adımı atmaktan çekiniyordu. İnsanların, bilhassa bayanların, kendilerine inanmak ve harekete geçmek için cüret ve motivasyona muhtaçlıkları vardı” tabirlerini kullandı.
Geçen yıl, bayanların spor yapma konusundaki hamasetini artırmak hedefiyle ‘Koşmak Ne Hoş Ya’ isminde bir koşu kümesi kurdu. Hedefi, bayanların kendilerini özgürce tabir edebilecekleri ve destekleyici bir ortam yaratmaktı. Birlikte koşarak hem fizikî hem de ruhsal olarak güçlendiklerini tabir eden Ayşe Akbulut, “Her adımda, hem kendimize hem de birbirimize ilham veriyoruz. Bu seyahatte daima birlikte daha güçlü hale geliyoruz ve attığımız adımlarla da daha da büyüyeceğimize inanıyorum” dedi.
‘YEMEYİ ÇOK SEVİYORUM, EN BÜYÜK NEDENİ DE BU’
Egzersize başlamasının en büyük sebeplerinden birinin yemek yemeyi çok sevmesi olduğunu lisana getiren içerik üreticisi Ayşe, “Kültürümüzde çok hoş ve lezzetli yemekler var. Artık kendimi bunlardan yoksun mu bırakayım? Modellik yaptığım devirde uzun bir müddet kendimi bu lezzetlerden ve bu keyiflerden yoksun bıraktım. Hayatıma tertipli spor girdikten sonra fark ettim ki, şayet sistemli spor ve hareket varsa, ortada bu lezzetli yemekleri gönül rahatlığıyla yiyebilirim” diyerek şu tabirleri kullandı:
“Genelde Türk mutfağının eşsiz lezzetlerini tüketirken kalorileri hiç sorgulamayız. Fakat düşündüm ki ‘Bu hoş yemeklerin kalorisi ne kadar ve bu güç beni ne kadar kilometre uzağa götürebilir?’ Mesela kendi kendime ‘Bir kebap beni kaç kilometre götürür?’ dedim. Şayet hayatınızda hareket yoksa bu kadar büyük porsiyonları tüketmek sağlıklı olmaz. Fakat nizamlı spor yapıyorsanız, kültürümüzün mükemmel tatlarından tadıp birebir vakitte sporla istikrarlı bir ömür sürdürebilirsiniz. Bu formda hem ruhen hem de bedenen daha keyifli ve enerjik olacağınıza inanıyorum.”
‘3 PORSİYON KEBAP SONRASI KOŞMAK ENTERESAN BİR DENEYİMDİ’
Yaşadığı en değişik tecrübelerden birinin 3 porsiyon kebap yedikten sonrası koşmak olduğunu belirten Ayşe Akbulut, “Başta biraz ağır hissettim; midemde bir doluluk vardı ve koşmanın sıkıntı olabileceğini düşündüm. İşin asıl hoşluğu, biraz hareket edince sorun yaşamadım. Bazen ağır ve çok yağlı yemekler yediğimde egzersizimi etkileyebiliyor, midemde rahatsızlık hissedebiliyorum fakat o denli bir sorun yaşamadım. Birinci başlarda biraz garip geldi; sonuçta biz beşerler kendimizi ödüllendirmeyi seviyoruz ve ben çoktan kendimi ödüllendirmiştim. Bu süreç sporun yalnızca fizikî değil, birebir vakitte zihinsel bir tatmin de sağladığını hatırlattı. Hem kebapların tadını çıkardım hem de koşarak hareket ettim. Bu istikrar, hayatım için çok kıymetli; yemeklerden aldığım memnunluğu, hareket ederek güce dönüştürüyorum” diye konuştu.
Koşuya başlamadan evvelki Ayşe ile şimdiki Ayşe ortasında hem zihinsel hem de bedensel olarak büyük farklar olduğunu lisana getiren genç bayan, “Öncelikle, koşuya başlamadan evvel daha sınırlıydım, vücudumu ve zihnimi zorlayabileceğimi bilmiyordum. O devirlerde kendimi sık sık yorgun ve güçsüz hissederdim zira hem fizikî hem de zihinsel olarak hareketsizdim. Zayıf kalmak ismine kendimi kısıtlıyor, bu yüzden de gerçek manada ne kadar güçlü olabileceğimi fark edemiyordum” yorumunu yaptı.
‘SPOR ÖNCESİ MUZ VE KAKAOLU SÜT FAVORİM’
“Beslenme formum, ömür biçimimin hakikaten kıymetli bir parçası” diyen Ayşe Akbulut, “Spor yaparken sağlıklı ve istikrarlı beslenmeye ihtimam göstermeye çalışıyorum. Güç düzeyimi yüksek tutmak ve daha âlâ performans göstermek için spor öncesi ve sonrası ve hatta uzun aralarda koşu esnasında hakikat besinleri tercih ediyorum. Spor öncesinde ekseriyetle bir muz atıştırıyorum. Süratli güç sağlarken, potasyum açısından varlıklı olduğu için kas kramplarını önlemeye de yardımcı oluyor. Kakaolu süt de bir diğer favorim, hem lezzetli hem de koşudan sonra kaslarımın tamiratını destekliyor” ifadelerini kullandı. Sağlıklı beslenmeyle ilgili niyetlerini şu sözlerle lisana getirdi:
“Sağlıklı beslenme benim için yalnızca kısıtlamalardan ibaret değil. Hayatın tadını çıkarmak da çok değerli. Ortada bir baklava ya da kebap üzere lezzetleri keyifle yiyorum. Bu çeşit yiyecekler beni keyifli ediyor ve toplumsal anların tadını çıkarmama yardımcı oluyor. Beslenme formum istikrarlı bir yaklaşım üzerine heyeti. Sağlıklı yiyecekleri günlük ömrümün merkezine alırken, birebir vakitte sevdiklerimle paylaşabileceğim lezzetli yiyecekleri de hayatıma dahil ediyorum. Bu istikrar, hem fizikî sıhhatimi korumama hem de ömrü daha keyifli hale getirmeme yardımcı oluyor.”
’48 SAAT BOYUNCA 77.4 KİLOMETRE KOŞTUM’
“En uzun koşum, birinci yaptığım meydan okumaydı ve bu tecrübemi YouTube’da paylaştım. David Goggins’ın kendi hudutlarını zorlamak için geliştirdiği “4x4x48” ismindeki meydan okumayı denemeye karar verdim. Bu meydan okuma, her 4 saatte bir 6,45 km koşmayı ve toplamda 48 saat boyunca 77,4 km aralık kat etmeyi içeriyor. Bu süreç benim için hayli zorluydu. Zira her 4 saatte bir konuta gidip hazırlanmam ve dinlenmem için çok az vaktim oluyordu” diyen Ayşe Akbulut kelamlarına şöyle devam etti:
“Özellikle gece koşmak en zorlayıcı kısımdı. Lakin sonunda tamamladım ve bu tecrübe bana büyük bir keyif ve muvaffakiyet hissi verdi, öz inancımı artırdı. Zihnimin hudutlarını sorgulamaya başladım ve kendime ‘Neden kendi meydan okumalarımı yapmıyorum?’ diye sordum. Sonra da sevdiğim yemekleri de bu meydan okumalarıma dahil etme fikri geldi aklıma. Ve çok da eğlenceli oldu. Sonrasında takipçilerimden meydan okumalar istemeye başladım ve onların sıkıntı olduğunu düşündükleri meydan okumaları seçip gerçekleştirdim. Örneğin takipçilerimden ‘Bir günde iki farklı ülkede koş’, ’20 km çıplak ayakla koş’, ‘Seni tanıyan bir takipçini bulana kadar koş’ üzere çok yaratıcı, çok eğlenceli ve aslında bir o kadar da güç fikirler geldi Bu süreçte, hayallerin sahiden hiçbir hududu olmadığını gördüm, asıl sonlarımız zihnimizde olduğunu anladım.”
En büyük rakibinin kendisi olduğuna değinen Ayşe, kelamlarını “Hiçbir vakit bir kürsüye çıkmak için koşmadım. Hedefim, sonlarımı ne kadar zorlayabileceğimi düşünmek, farklı tecrübeler yaşayarak deneyimler edinmek ve en kıymetlisi de keyif almak. Elbette ara maksatları, zorluk dereceleri her seferinde artıyor. Asıl maksadım ise sağlıklı bir biçimde ve keyifle bu uzaklıkları bitirebilmek“ diyerek sonlandırdı.