Anayasa Mahkemesi (AYM), 2013 Seyahat Parkı hareketleri sırasında Antakya’da polis tarafından atılan gaz fişeğiyle başından vurularak öldürülen Abdullah Cömert hakkında kararını verdi.
Yürütülen soruşturma sonrasında açılan davada gaz fişeğini atan polis memuru, mahpus cezasına çarptırıldı. Ayrıyeten A.C’nin ailesine açılan davalarda çeşitli oranlarda tazminat ödenmesine de karar verildi.
Yargı süreçlerinin tamamlanmasının akabinde A.C’nin ailesi, Anayasa Mahkemesine ferdi müracaatta bulunarak olayda tesirli ceza soruşturması yürütülmemesi nedeniyle hayat hakkının ihlal edildiğini ileri sürdü.
Yüksek Mahkeme, ömür hakkının ihlal edildiğine ait başvuruyu kişi bakımından yetkisizlik nedeniyle kabul edilemez buldu.
GEREKÇEDEN: “ÖLÜMDEN SORUMLU TUTULAMAZLAR”
Abdullah Cömert’in vefatına ait soruşturma süreçlerinin, “şüpheli mevtin ihbar edilmesiyle derhal ve resen başlatılan soruşturmada kanıtların eksiksiz ve ihtimamlı bir halde toplanarak objektif bir değerlendirmeye tabi tutulduğunu ve soruşturmanın 9 ay 20 gün üzere makul bir müddette neticelendirildiğini gösterdiği” belirtilen münasebette, kanıt toplama ve kıymetlendirme süreçlerinin şahsen Cumhuriyet savcısı, soruşturmada kuşkulu olması beklenen olmayan jandarma teşkilatından uzmanlar ve tarafsız kurumlarca yerine getirildiği belirtildi.
Gerekçede, “A.C’nin vefatıyla ilgili ceza soruşturmasının tarafsızlık, resen soruşturma yürütülmesi, maddi gerçeğin ortaya çıkarılması için gerekli kanıtların toplanması, kanıtların objektif bir formda kıymetlendirilmesi ve soruşturmanın makul bir müddette sonuçlandırılması prensiplerine uygun bir halde yürütüldüğü” kaydedildi.
Soruşturma kapsamında “Abdullah Cömert’in ölümüne neden olan gaz fişeğini attığı tespit edilen A.K. ile birebir araçta bulunan polis memurları hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığı kararı verildiği, müracaatçıların da bu karar nedeniyle tesirli soruşturma yükümlülüğünün ihlal edildiğini sav ettiği aktarılan münasebette, gaz fişeğinin atıldığı polis aracında bulunan polislerden birinin sürücü, başkasının de telsiz ve kamera kullanmaktan sorumlu operatör olduğu” tabir edildi.
“Araçtaki polisler hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmeden evvel gerekli tüm kanıtların toplandığı, mevtin ne formda ve kimin aksiyonuyla meydana geldiğinin tüm koşullarıyla ortaya çıkarıldığı” söz edilen münasebette, “başsavcılığın da bu kanıtları kıymetlendirerek telsiz ve kamera kullanmakla misyonlu H.Y.A. ile aracı kullanmakla vazifeli B.A.Ş’nin mevte neden olan gaz fişeği atılması aksiyonuna iştiraklerinin bulunmadığına ve vefattan sorumlu tutulamayacaklarına karar verdiği” kaydedildi.
Gerekçede, gaz fişeğini atan polis memuru A.K’nin şuurlu taksirle vefata neden olma kabahatinden mahkum edildiği ve ceza hukuku genel prensiplerine nazaran taksirli bir suça iştirakin mümkün olmadığının altı çizilmesi gerektiği belirtildi.
İlk derece yargı makamlarının objektif kanıtlara dayanarak polis aracını, telsizi ve kamerayı kullanmak halinde gerçekleştiği tespit edilen H.Y.A. ve B.A.Ş’nin hareketlerinin kovuşturma gerektirmediği tarafındaki değerlendirmelerinden ayrılmayı gerektiren kuvvetli bir neden bulunmadığı kanaatine varıldığı ifade edilen münasebette, gaz bombası kullanılarak müdahale edilmesi talimatını veren polis amirleri hakkında kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilmesinin de tesirli soruşturma yükümlülüğünü ihlal ettiği iddialarına yönelik tespitlerde bulunuldu.
Yüksek Mahkemenin münasebetinde, “İlk derece yargı mercilerinin kolluk amirleri hakkında soruşturma yapılmasını gerekli kılan nitelikte, kolluğun orantısız müdahalesiyle verilen talimatlar ortasında illiyet bağını gösteren hiçbir ispat ögesi bulunmadığı tarafındaki tespitlerinden ayrılmayı gerektiren bir neden bulunmadığı kanaatine varılmıştır” tabirlerine yer verildi.
Ayrıca münasebette, “Somut olayda maddi gerçeği tüm istikametleri ile ortaya çıkaran bir soruşturma sonucunda elde edilen kanıtlar, hukuksal bakımdan etraflıca analiz edilerek hata vasfı tayin edilmiştir. Anayasa Mahkemesinin süreçte yer alan isimli mercilerin cürüm vasfı konusundaki kesin tespitlerinden ayrılmasını gerektiren hiçbir neden bulunmadığı kanaatine varılmıştır” sözleri kullanıldı.
Gerekçede, şunlar kaydedildi:
“Başvurucuların yakını olan A.C’nin kamusal güç kullanımı sonucu öldüğü olayla ilgili tesirli bir soruşturma yürütüldüğü ve mevt olayının sorumlusunun tespit edilip orantılı ve caydırıcı cezayla cezalandırıldığı, ayrıyeten müracaatçılara vefat nedeniyle uğradıkları ziyanların karşılığında tazminat elde etme imkanının da tanındığı anlaşılmıştır. Bu nedenlerle müracaatçıların ömür hakkı ihlalinden doğan mağduriyetlerinin giderildiği ve müracaatın mağdur statüsü (kişi) tarafından kabul edilemez olduğu sonucuna varılmıştır.”