Çocuklarının yaşaması için devletten yardım bekliyorlar

Şehmus EDİS / MARDİN (İGFA) – Engelli 6 çocuğundan birinin 1 yıldır Diyarbakır Eğitim ve Araştırma Hastanesi çocuk servisinde ağır bakım servisinde tedavi gördüğünü ve tedavisinde kullanılan ilaçların devlet tarafından karşılanmadığını belirten Mardinli baba Orhan Öncü, ilaçların temini noktasında yetkililerin yardımını bekliyor.
OĞLUM ÖLÜYOR SESİMİZİ DUYUN
Mardin’in Artuklu ilçesi Ortan köyünde ikamet eden Orhan Öncü (50), , 4’ü engelli 6 çocuğunu hayata bağlamak için geçim gayreti veriyor. Yaşları 15 ile 25 ortasında değişen 4 engelli çocuğundan biri olan 15 yaşındaki Rojhat’ın ağır hastalık geçirdiğini ve bu yüzden 1 yıldır Diyarbakır Eğitim ve Araştırma Hastanesinde ağır bakım servisinde tedavi gördüğünü belirten baba Öncü, çok sıkıntı günler geçirdiğini söz ediyor.
Hastanede tedavi olan çocuğu için daima Diyarbakır’a gidip gelmek zorunda olduğunu, bunun yanında yurt dışından getirtilen ilaçların parasını ödemede zorluklar çektiğini lisana getiren Öncü, yetkililere Oğlum ölüyor sesimizi duyun’ diye feryat ediyor.

EŞİ DİYARBAKIRDA KENDİSİ MARDİN’DE ENGELLİ ÇOCUKLARINA BAKMAK ZORUNDA
Oğlum bir yıldır Diyarbakır Eğitim ve Araştırma hastanesinde yattığını belirten Öncü,” Bir yıldır eşim onun başında duruyor. Orada annesi başında ben de meskendeki engelli çocuklarıma bakıyorum. Çocuklarının dermanı Türkiye’de yok diyorlar. Çocuklarım tam engellidir. Bana çocuğum sağlamdır diyorlar. Çocuğumun ayağı yok, ayağı olmayan çocuğa ne yapabilirim. Tabiplerin bana söylediği senin işin zordur senin çocuğunun Türkiye’de ilacı yok. Ben ve annelerinden öbür da hiç kimsemiz yok. Tabipler çok az bir hastalık olduğunu söylüyorlar. Ne yapacağımı bilemiyorum.” dedi.

HASTA OĞLUNUN MAAŞINI KESMİŞLER
Oğlumun hastalığı şimdi teşhis konulmadığını kaydeden Öncü,” Hekimler Avrupa üzere ülkeler tahminen bu hastalığın teşhisini koyabileceğini söylüyor. Benim maddi durumum yok oğluma yuryt dışına götüremiyorum. Zati oğlumun engelli maaşını da kestiler. Bedenin bütünlüğü tamam deniliyor. Ancak ayağı olmayan bir çocukla ben hiçbir şey yapamam. Yürüyemiyor hiçbir yere gidemiyor çocuğum. Burada baba olarak evdekilere bakıyorum anneleri de fakültede başka çocuğumun başında. İkimizin de eli ayağı bağlı hiçbir şey yapamıyoruz. Ne yapacağımızı da tam bilmiyoruz. Şayet benim çocuğuma devlet sahip çıkmazsa kim sahip çıkabilir. Benim durumum çok kritik. Çocuğum çok sıkıntı durumda sağlıklı düşünemiyoruz. Benim çocuklarım hasta ve teşhis konulamıyor devası Türkiye’de yok deniliyor. Benim isteğim bir an evvel devletimizin sahip çıkıp bu duruma bir tahlil kavuşturmasıdır” formunda açıklamalarda bulundu.