Köylü kadınlar Kazdağları’nda ağaçlar kesilmesin diye direniyor! Herkes de seyrediyor

İktidar aldığı ballı ihaleleri ile tanınan Cengiz Holding‘e bağlı Truva Madencilik, Kazdağları‘nın Çanakkale‘nin Bayramiç ilçesi eteklerinde Halilağa altın ve bakır madeni açmak için prestijiyle ağaç bölümüne başladı.

Proje kapsamında 1 milyon ağacın kesileceği sav edildi.

Halk TV Muhabiri Hilal Yağız, ağaçların kesildiği alana gitti. Yağız, katledilen ağaçları manzaralarını paylaştı. Yağız, ağaçların kesilmesi için direnen köylü bayanlara mikrofon tuttu.

Kadınlar gözyaşları içersinde yardım istedi. Bayanlar, Cengiz Holding’i gelip iş ve para teklfi ettiğini söyledi.

Köylü bayanlar ne para ne de iş istediklerini yalnızca ağaçların yaşamasını istedi.

“SAYIN CENGİZ BİZİ DUY”

Ağaçlar için aksiyona gelen bir köylü bayan gözyaşları içerisinde şunları söz etti:

• “Canlı ağacımız, elimizle diktiğimiz ağaçlarımız ölmüş. Biz de ölmek istiyoruz. Biz de ölelim mademki. Biz 30 sene yangın yaşadık. Çoluğumuz çocuğumuz aç kaldı. Biz bu ağaçları elimizle diktik, askerime para gönderdim. Bir tek meyve alıp çocuklarıma yediremedim. 35 yıllık ağacımı bir anda yok ettiler. Hala da yok etmeye çalışıyorlar. Biz de onları önlemeye çalışıyoruz. Bu davanın sonuna kadar arkasındayız. Susuzluk, tarım, hayvancılık hiç, her şey durdu şu anda. 7 aydır, bir yıldır, iki yıldır bize hiç yağmur yağmıyor. Toprağımıza grup biçemiyoruz. Suyumuz hiç kalmadı. Su kaynaklarımız, her şeyimiz çöle gömülecek. Biz de çöle gömülürsek nasıl yaşayalım? Siz bizim yaramızı anlayabiliyor musunuz? Sayın Cengiz, bizi duy!”

Bir diğer köylü bayan da gelen şirket yetkililerin ‘ağaçların kesilmeyecek’ diyerek palavra söylediğini ve sarıldığı ağacın kesildiğini şu sözlerle anlattı:

“İKİ GÜNDE TALAN ETMİŞLER”

• “Ben ağaca sarıldım. Buradaki, baştaki duran adam da dedi ki: “Teyzem, biz ağaçları kesmeyeceğiz.” “Ay oğlanım,” dedim. “Kesmeyeceğiz diyorsunuz ama” dedim, “damga vurmuşsunuz,” dedim. “Size” dedi, “iş vereceğiz,” dedi. “Kesmeyeceğiz teyzem,” dedi. “Üzülme sen,” dedi. “Tamam.” Üzülmedim. Sonraki gün geldim. Bir de baktım, çam, benim sarıldığım çam gitmiş! Yok olmuş! İki gün oldu ben buraya geleli, iki gün. İki günde burayı bu türlü talan etmiş. Hiç şantiye görünmüyordu. Artık şantiye başa geçmiş. Yapma! Havamıza, suyumuza, toprağımıza, çamıma dokunma!”

Yine köylü bir bayan ağlayarak yardım istedi. Ne para ne iş ne de öteki bir şey yalnızca ağaçları istediklerini söyleyen bayan, Türkiye’nin seslerini duymasını istedi. Bayan şunları tabir etti:

“BİZE YARDIM EDİN KÖYÜMÜZÜ HARİTADAN SİLECEKLER”

• “Biz, ben Hacıbekirliyim. Bizim dağlarımıza, taşlarımıza göğüs diktiler. Dağlarımıza, taşlarımıza mevt getirdiler. Çamlarımızı kestiler. Bize yardım edin. Biz dağlarımızı, taşlarımızı vermek istemiyoruz. Bizim köyümüzü haritadan silecekler. Biz nereye gideriz? Biz köyümüzde yaşamak istiyoruz, topraklarımızda yaşamak istiyoruz. Biz köyümüzü vermek istemiyoruz. Bizim köyümüzü haritadan silecekler.

“BİZİM SESİMİZ OLUN”

• Biz yaşadık köyümüzde, köyümüzde ölmek istiyoruz. Biz öbür yere gitmek istemiyoruz. Bizim sesimizi duyun, bizim sesimiz olun.

“BİZ İŞTE DE PARA DA İSTEMİYORUZ”

• Biz burada doğduk, diğer yerde yaşayamayız. Bizim çamlarımızı kesmesinler, bizim dağlarımıza taşlarımıza da mevt geldi. Bak bunlar canlıydı, bunları kestiler. Bak bunlar canlıydı. Canlı, canlı, bunlar canlı. Bunların bir canı var. Bunlar bu dünyada konuşamıyor, öbür dünyada konuşacak bunlar. Konuşacak bunlar. Bunları kestiler, yok ettiler. Hiç mi merhamet yok bunlarda, acısınlar bize ya. Acısınlar. Bizim bu dağlarımızı, bu hepsi daima dağlarımızı yok edecekler. Bizi de haritadan silecekler. Biz haritanın içindeyiz. Bize yardım etsinler. Hiç mi acıması yok bunların? Hiç mi insanlık yok bunlarda?
• Biz köyümüz, Türkçesi, bizim topraklarımızı, bizim çamlarımızı kesmesin. Biz köyümüzde yaşamak istiyoruz. Biz köyümüzde kalmak istiyoruz. Bizim dedelerimiz burada gömülü, cetlerimiz burada gömülü. Biz köyümüzde yaşamak istiyoruz. Asla maden istemiyoruz. Biz nasıl çoluğumuzu çocuğumuzu aç kaldık, susuz kaldık, büyüttük, yine birebir biçimde büyütürüz. Bunun hiçbir şeyine muhtaçlığımız yok. Biz işte istemiyoruz, parasını da istemiyoruz, altını da istemiyoruz. Biz hiçbir şey, biz yalnızca ağaçlarımızı istiyoruz. Köyümüzde, taşımızda, toprağımızda yaşamak istiyoruz. Tek söz, öteki da bir şey istemiyoruz”

“AKBELEN’DE LİMAK BURADA CENGİZ”

Akbelen’deki tabiat katliamına karşı direnen köylü bayan da Kazdağları direnişi için geldi. Dayanak için gelen köylü bayan şunları lisana getirdi:

“Aynı bize yapılanı burada yaptılar. Bizim canlarımızı, evlatlarımızı nasıl kıydılarsa, bak anam, bunlar 7 türlü sıkıntıya derman. Onları da bu türlü kıydılar. Yazıklar olsun. Diyecek bir şey bilmiyorum. Yazıklar olsun. Diyecek bir şey bulamıyorum. Akbelen’de Limak, burada Cengiz. Def olsun gitsin!

“KÖSTEBEK YUVASI ÜZERE OYMUŞLAR BİR DOLAR UĞRUNA”

Ya köstebek yuvası üzere her yerlere oymuşlar. Bir altın uğruna, bir para uğruna, bir dolar uğruna. Yazık, bu memleketi yok etmesinler! Biz bu memleketlerde doğduk, bu memleketlerde ölmek istiyoruz. Biz vatanımızı, toprağımızı, suyumuzu, havamızı asla ve asla vermek istemiyoruz.
Biz de bu toprakların çocukları değil miyiz ya? Biz Atatürk çocuğuyuz. Biz asla ve asla vatanımızı terk etmiyoruz. Ölmek var, dönmek yok! Gerekirse bura gömdürürüm kendimi, gerekirse bura gömdürürüm. Anamda bir defa doğdum, bir kez ölürüm. Hiç umurumda değil. Kâfi ki bizim topraklarımızı vazgeçsinler. Bıraksınlar. Asla ve asla oynamasınlar bizim topraklarımızla.”

PROJENİN GEÇMİŞİ. DANIŞTAY SÜRECİ

Halilağa Bakır Madeni projesi, Cengiz Holding tarafından 2019’da Kanadalı Liberty Gold’dan 55 milyon dolara devralındı. Proje, yaklaşık 51 bin 660 dönümlük bir ruhsat alanını kapsıyor. Bu alan, 7 bin 380 futbol alanına denk geliyor. Kısımların devam ettiği bölgede, yaklaşık 857 futbol alanı büyüklüğünde ormanlık alan tehdit altında.

Projeye verilen ÇED olumlu kararının iptali çevreciler hukuksal mücadle başlattı. Çanakkale 1. Yönetim Mahkemesi’nin alanda keşif yapıp eksper raporu hazırlandı. Raporda, proje alanındaki orman varlığının büyük ziyan göreceği, bu durumun Türkiye’nin iklim taahhütleriyle çeliştiği ve entegre projelerin ÇED sürecinde değerlendirilmediği vurgulandı. Projenin kamu faydasına alışılmamış olduğu söz edildi.

Mahkeme, sırf arkeolog uzmanın “arkeolojik alanlara ziyan verilmeyeceği” tarafındaki görüşünü dikkate alarak davayı oy çokluğuyla reddetti. Davacılar, yürütmenin durdurulması talebiyle Danıştay’a başvurdu.